Βιοπληροφορική
Κωνσταντίνος Παπαλουκάς - Προπτυχιακό -
(A-)
Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Διαχείριση βιολογικών βάσεων δεδομένων, ανάλυση ακολουθιών DNA και πρωτεϊνών, κατασκευή φυλογενετικών δένδρων, σχεδιασμός και ανάλυση δικτύων γονιδίων, εκμάθηση υπολογιστικών εργαλείων Βιοπληροφορικής
|
Μάθημα εισαγωγικό (παράδοση) στην επιστήμη της Ιστορίας του Βυζαντινού Κράτους. Aποτελείται από δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος κάθε τρίωρου παρουσιάζονται
συγκεκριμένα θέματα από τον διδάσκοντα και στο δεύτερο θα γίνεται επεξεργασία και
ιστορική ανάλυση γραπτής ή άλλης ιστορικής πηγής σε συνεργασία με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Το μάθημα συμπληρώνει εκπαιδευτική εκδρομή σε Άρτα και Νικόπολη.
|
Η χημεία και η βιοχημεία των ελεύθερων ριζών. Ο φυσιολογικός ρόλος των ενώσεων αυτών σε διάφορες παθολογικές αλλά και φυσιολογικές διεργασίες. Η βιοχημεία του οξειδωτικού στρες και η μεταγωγή του σήματος μέσω οξειδο-αναγωγικών αντιδράσεων. Η ρύθμιση της οξειδοαναγωγής.
|
Βιολογία Ι
Σπυρίδων Γεωργάτος, Παναγιώτης Κούκλης, Ιωάννης Λαζαρίδης, Μαρίκα Σύρρου, Μαρία Φράγκου-Λαζαρίδη, Σάββας Χριστοφορίδης - Προπτυχιακό -
(A-)
Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Εισαγωγή στην κυτταρική θεωρία, αρχές κυτταρικής ρύθμισης. Μέθοδοι μελέτης και καλλιέργειας κυττάρων. Δομή χρωματίνης. Πυρηνικοί τόποι-πυρηνικός φάκελος-λάμινα. Πυρηνικοί πόροι-πυρηνοκυτταροπλασματική μεταφορά. Δομή και αναπαραγωγή των μιτοχονδίων-μιτοχονδριακό γονιδίωμα. Αναδίπλωση πρωτεϊνών in vivo: chaperoning και έλεγχος ποιότητας. Η εξωκυτταρωτική οδός και τα συμμετέχοντα οργανίδια
Δίοδος πρωτεϊνών μέσω του ενδοπλασματικού δικτύου. Γλυκοσυλίωση και μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις πρωτεϊνών. Η ενδοκυτταρωτική οδός και τα συμμετέχοντα οργανίδια. Mοριακοί μηχανισμοί ενδοκυτάρωσης
Λυσσοσωμάτα και υπερoξεισωμάτια. Κυτταροσκελετός: Ινίδια ακτίνης και μικροσωληνίσκοι. Μοριακοί κινητήρες. Mετανάστευση του κυττάρου. Ενδιάμεσα ινίδια. Πλασματική μεμβράνη και μεβρανικός σκελετός σπεκτρίνης
Διακυτταρικές συνδέσεις. Συνδέσεις κυττάρου -υποστρώματος. Ο κυτταρικός κύκλος. Μηχανισμοί κυτταρικής αύξησης. Μηχανισμοί κυτταρικού θανάτου. Ο μηχανισμός της κυτταρικής διαίρεσης
|
Κινούμενο σχέδιο
Βασίλης Πασχάλης - Προπτυχιακό -
(A-)
Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Εισαγωγή στην έννοια της «εμψύχωσης» (animation), που συνιστά και το νοηματικό κέντρο του κινουμένου σχεδίου. Προ-ιστορία και πρωτο-ιστορία του κινουμένου σχεδίου, από τα πλέον στοιχειώδη παιχνίδια εκμαίευσης του μετεικάσματος έως τις προ-κινηματογραφικές «μηχανές»: «ζωοτρόπιο», «πραξινοσκόπιο», «θαυματοσκό- πιο», κ.λπ. Στην εισαγωγή αυτή σημαντική θέση δίνεται στην παρουσίαση των μειζόνων δημιουργών του χώρου. Η έννοια της «κίνησης’, και η ένταξή της στο πλαίσιο των εικαστικών τεχνών, και η αποτύπωσή τους στο κινούμενο σχέδιο: μέθοδοι σήμανσης και ανάλυσης της εν χρόνω μεταβολής. Το υπόδειγμα της βάδισης και οι μετασχηματισμοί του. Τα μείζονα κλασικά φωτογραφικά εγχειρήματα καταγραφών της κίνησης (Murrey, Muybridge), και η επιρροή τους στο κινούμενο σχέδιο. Συμβατικοί και μη (μέσω πλαστελίνης, ρινισμάτων, αρθρωτής κούκλας, κηλίδων μελανιού, κομμένων χαρτιών, pixilation, κ.α.) τρόποι δημιουργίας animation, και η ανάδυση του πειραματικού κινουμένου σχεδίου. Η δημιουργία των πρώτων ταινιών κινουμένου σχεδίου. Tα μεγάλα studio και το φαινόμενο Disney. Εθνικές σχολές, και η μόνιμη διάσταση ανάμεσα στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας και στο κινούμενο σχέδιο των «δημιουργών».
|
Βασικές έννοιες, υλικό για αλληλεπίδραση και γραφικά. Βασικά μαθηματικά εργαλεία για γραφικά. Μοντελοποίηση του ανθρώπινου μηχανισμού επικοινωνίας, βασικά μοντέλα αντίληψης και αντίδρασης, αισθήσεις και αισθητήρια όργανα του ανθρώπου. Αλγόριθμοι για μετατροπή-απεικόνιση γραμμών και καμπυλών στις δύο διαστάσεις. Γέμισμα
(filling), αποκοπή (clipping), το φαινόμενο του ψευδισμού και η αντιμετώπισή του (antialiasing). Διδιάστατοι και τριδιάστατοι γεωμετρικοί μετασχηματισμοί. Αλληλεπιδραστικές μέθοδοι εισόδου. Γραφικά περιβάλλοντα χρήσης. Tριδιάστατα γραφικά, απεικόνιση τρισδιάστατης σκηνής στις δύο διαστάσεις, συστήματα θέασης. Μέθοδοι
αναπαράστασης στερεών αντικειμένων. Ανάλυση της έννοιας του χρώματος και των διαφόρων χρωματικών
μοντέλων. Εισαγωγή στην εικονική πραγματικότητα (virtual reality).
|
Γενική Ιατρική
Αθηνά Τατσιώνη, Κωνσταντίνος Σιαμόπουλος, Γεώργιος Δασκαλόπουλος, Αλέξανδρος Δρόσος, Σοφία Καλανταρίδου, Κωνσταντίνος Κατσάνος, Ελένη Καψάλη, Παναγιώτης Κοραντζόπουλος, Ευάγγελος Λυμπερόπουλος, Αλέξανδρος Μάκης, Βενετσιάνος Μαυρέας, Χαράλαμπος Μηλιώνης, Ιωάννης Μπασούκας, Ευάγγελος Μπριασούλης, Γεώργιος Νάκος, Ευαγγελία Ντζάνη, Ευαγγελία Ντουνούση, Πέτρος Σκαπινάκης, Στυλιανός Τίγκας, Σταυρούλα Τσιάρα, Νικόλαος Χαλιάσος - Προπτυχιακό -
(A+)
Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Αφορά στον τρόπο παροχής φροντίδας κατά την πρώτη επαφή του ασθενή με το σύστημα υγείας (πρωτοβάθμια φροντίδα). Συμπεριλαμβάνει θέματα σχετικά με τη συνεχή παροχή φροντίδας από τον ίδιο γιατρό στον ασθενή ανεξάρτητα του κλινικού προβλήματος. Αναλύει την αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας στην πρωτοβάθμια φροντίδα, το συντονισμό των διαφορετικών υπηρεσιών υγείας και την παροχή ολοκληρωμένης φροντίδας στον πληθυσμό ευθύνης του γιατρού πρωτοβάθμιας φροντίδας.
|
Γνωστική Ψυχολογία Ι
Ελένη Ζιώρη - Προπτυχιακό -
(A-)
Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Το μάθημα στοχεύει στην παρουσίαση βασικών εννοιών, θεωριών και ερευνητικών δεδομένων από τον κλάδο της Γνωστικής Ψυχολογίας. Πιο συγκεκριμένα, το μάθημα αυτό καλύπτει τις βασικές γνωστικές διεργασίες της αντίληψης, της προσοχής, της μνήμης και της επίλυσης προβλημάτων.
|
Βιολογία ΙI
Ιωάννης Λαζαρίδης, Θωμαΐς Παπαμαρκάκη, Σπυρίδων Γεωργάτος, Μαρίκα Σύρρου, Χαράλαμπος Αγγελίδης, Παναγιώτης Κούκλης, Σάββας Χριστοφορίδης, Θεόδωρος Τζαβάρας - Προπτυχιακό -
(A-)
Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μεβρανική Μεταφορά. Ενδοκυττάρια διαμερίσματα και μεταφορά. Παραγωγή ενέργειας στα μοτοχόνδρια. Κυτταροσκελετός. Κυτταρική επικοινωνία. Κυτταρική διαίρεση. Έλεγχος του κυτταρικού κύκλου και κυτταρικός θάνατος. Ιστοί και καρκίνος. Επιγενετικοί μηχανισμοί. Γενετικός ανασυνδυασμός. Ανθρώπινο γονιδίωμα.
|
Η κοινωνική ψυχολογία , κυρίως στις ευρωπαϊκές εστίες παραγωγής της και σε σύμπνοια με αντίστοιχες εξελίξεις στα πλαίσια άλλων κοινωνικών επιστημών , βιώνει από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 τη δική της ‘ στροφή στον λόγο ’. Μάλιστα , η ‘ στροφή ’ αυτή κρίνεται , κατά τεκμήριο , επιτυχημένη στο βαθμό που , όπως διαπιστώνεται , στην σύγχρονη κοινωνιο - επιστημονική γραμματεία συχνά κοινωνικοί επιστήμονες άλλων κλάδων στρέφονται , δανείζονται και χρησιμοποιούν θεωρίες και μεθοδολογίες που αναπτύχθηκαν στα πλαίσιά της . Ωστόσο , θα ήταν λάθος να υποτεθεί ότι η ‘ στροφή ’ αυτή στους κόλπους της κοινωνικής ψυχολογίας χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια και ‘ μονοφωνικότητα ’. Οι κοινωνικοί ψυχολόγοι που εντάσσονται στο ρεύμα αυτό εκκινούν συχνά από πολύ διαφορετικές αφετηρίες στο χώρο της κοινωνική θεωρίας με συνέπεια , συχνά , οι μεθοδολογικές τους προτάσεις να διαφέρουν σημαντικά.
|