Ρωμαϊκή Τραγωδία, Σενέκας, ΣΕΝΕΚΑΣ: Φαίδρα

Το μάθημα έχει ως στόχο του την γλωσσική εξομάλυνση, τη μετρική αναλυση και την ερμηνεία της τραγωδίας του Σενέκα Phaedra. Επίσης επιδιώκει να προσφέρει μια γενική εισαγωγή στη Ρωμαϊκή Τραγωδία. Tο μάθημα περιλαμβάνει τις παρακάτω ενότητες: 1. Η ζωή και το έργο του Σενέκα: Βιογραφικά στοιχεία, προσωπικότητα και το έργο του Σενέκα (πεζά, τραγωδίες). 2. Η Φαίδρα. α) Εισαγωγή: ο μύθος του Ιππόλυτου και της Φαίδρας, δραματική αξιοποίηση του μύθου, πρωτοτυπία της Φαίδρας, περιεχόμενο και δομή της· οι χαρακτήρες (Ιππόλυτος, Φαίδρα, Τροφός, Θησέας), η εικονοποιία της Φαίδρας, η φιλοσοφία της τραγωδίας, ο ρόλος της φύσης (natura) στη Φαίδρα, η αμαζόνια καταγωγή του Iππόλυτου, η ‘γεωγραφία’ και ο αντι-φυλετικός χαρακτήρας της Φαίδρας, κυνηγοί και θηράματα στη Φαίδρα, χρονολόγηση και πολιτική διάσταση της Φαίδρας, η επίδραση της τραγωδίας του μύθου της Φαίδρας, χειρόγραφη παράδοση και ιστορία του κειμένου της Φαίδρας, προσωδία και μετρική, η ‘καταραμένη’ γενιά της Φαίδρας, η γενιά του Ιππόλυτου, ο Ιππόλυτος Στεφανηφόρος του Ευριπίδη, η τέταρτη Ηρωίδα του Οβιδίου και η μετάφραση του Mάξιμου Πλανούδη, η Φαίδρα του Ρακίνα, η Φαίδρα του Γιάννη Ρίτσου. β) Kείμενο, μετάφραση και σχολιασμό της Φαίδρας (στίχοι για μελέτη από το πρωτότυπο: 85–273· 423–588· 959–990· 1123–1155. Oι υπόλοιποι στίχοι από μετάφραση). Στο πλαίσιο της ερμηνευτικής ανάλυσης της τραγωδίας δίνεται έμφαση κυρίως σε ζητήματα δόμησης της τραγικής πλοκής, διακειμενικής διαγραφής των τραγικών χαρακτήρων, στη φιλο-σοφία ως φορέα παραγωγής νοήματος, στη μελέτη της δραματικής τεχνικής του Σενέκα, την ένταξη της δραματικής αφήγησης στα ιστορικά συμφραζόμενα της ύστερης νερώνειας περιόδου, τη μελέτη της γλωσσικής εξέλιξης της λατινικής κατά τη μετακλασική περίοδο και τη μετρική απαγγελία του ιαμβικού τριμέτρου.

Στόχοι Μαθήματος

1. Εξοικείωση των φοιτητών με τα βασικά ερμηνευτικά ζητήματα που αφορούν στη ρωμαϊκή τραγωδία ευρύτερα και το δράμα του Σενέκα ειδκότερα. 2. Εξοικείωση των φοιτητών με την ιστορία, την αισθητική και την ιδεολογία της Ρώμης κατά τη μέση και ύστερη Ιουλιο-Κλαυδιανή περίοδο. 3. Εξοικείωση των φοιτητών με την ιστορική εξἐλιξη της Λατινικής κατά τη μέση και ύστερη Ιουλιο-Κλαυδιανή περίοδο.. 4. Εκγύμναση των φοιτητών στη γραμματική, το συντακτικό και το λεξιλόγιο της λατινικής. 5. Εκγύμναση των φοιτητών στον ιαμβικό τρίμετρο.

Προαπαιτούμενες Γνώσεις

Δεν υφίστανται τυπικά προαπαιτούμενα.

Περιεχόμενα

Tο μάθημα περιλαμβάνει τις παρακάτω ενότητες: 1. Η ζωή και το έργο του Σενέκα: Βιογραφικά στοιχεία, προσωπικότητα και το έργο του Σενέκα (πεζά, τραγωδίες). 2. Η Φαίδρα. α) Εισαγωγή: ο μύθος του Ιππόλυτου και της Φαίδρας, δραματική αξιοποίηση του μύθου, πρωτοτυπία της Φαίδρας, περιεχόμενο και δομή της• οι χαρακτήρες (Ιππόλυτος, Φαίδρα, Τροφός, Θησέας), η εικονοποιία της Φαίδρας, η φιλοσοφία της τραγωδίας, ο ρόλος της φύσης (natura) στη Φαίδρα, η αμαζόνια καταγωγή του Iππόλυτου, η ‘γεωγραφία’ και ο αντι-φυλετικός χαρακτήρας της Φαίδρας, κυνηγοί και θηράματα στη Φαίδρα, χρονολόγηση και πολιτική διάσταση της Φαίδρας, η επίδραση της τραγωδίας του μύθου της Φαίδρας, χειρόγραφη παράδοση και ιστορία του κειμένου της Φαίδρας, προσωδία και μετρική, η ‘καταραμένη’ γενιά της Φαίδρας, η γενιά του Ιππόλυτου, ο Ιππόλυτος Στεφανηφόρος του Ευριπίδη, η τέταρτη Ηρωίδα του Οβιδίου και η μετάφραση του Mάξιμου Πλανούδη, η Φαίδρα του Ρακίνα, η Φαίδρα του Γιάννη Ρίτσου. β) Kείμενο, μετάφραση και σχολιασμό της Φαίδρας (στίχοι για μελέτη από το πρωτότυπο: 85–273· 423–588· 959–990· 1123–1155. Oι υπόλοιποι στίχοι από μετάφραση). Στο πλαίσιο της ερμηνευτικής ανάλυσης της τραγωδίας δίνεται έμφαση κυρίως σε ζητήματα δόμησης της τραγικής πλοκής, διακειμενικής διαγραφής των τραγικών χαρακτήρων, στη φιλο-σοφία ως φορέα παραγωγής νοήματος, στη μελέτη της δραματικής τεχνικής του Σενέκα, την ένταξη της δραματικής αφήγησης στα ιστορικά συμφραζόμενα της ύστερης νερώνειας περιόδου, τη μελέτη της γλωσσικής εξέλιξης της λατινικής κατά τη μετακλασική περίοδο και τη μετρική απαγγελία του ιαμβικού τριμέτρου.