ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ 1 - ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ Η ύλη περιλαμβάνει το δεύτερο μέρος του μαθήματος «Αρχιτεκτονική και Οπτική Επικοινωνία 1» και αφορά στην περιοχή των «Αναπαραστάσεων». Επιγραμματικά είναι η εξής: 1.Γενικά περί προβολών: Κεντρική Προβολή. Τυχαία Παράλληλη Προβολή. Ορθή Προβολή. 2. Βασικές αρχές Μεθόδων Παραστάσεων: α. Παράσταση σε δύο επίπεδα προβολής (Μέθοδος Monge). β. Αξονομετρία. γ. Προοπτική. δ. Παράσταση σε ένα επίπεδο προβολής με υψόμετρο (Υψομετρία ή Τοπογραφική Μέθοδος). 3. Παράσταση αντικειμένων του τρισδιάστατου χώρου σε επίπεδο με έμφαση σε θέματα αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος. 4. Βασικές αρχές Προβολικής Γεωμετρίας. α. Βασικές αρχές Προβολικής Γεωμετρίας, οι οποίες εφαρμόζονται σε γεωμετρικά θέματα ορθών προβολών, Αξονομετρίας, Προοπτικής και Σκιαγραφίας. β. Ανάλυση αρχιτεκτονικών θεμάτων τα οποία τις εμπεριέχουν.

Το μάθημα Στούντιο 4 βασικό στόχο έχει την εισαγωγή στην μεθοδολογική, συνεργατική σχεδίαση στο εργαστήριο (Studio-Based Learning for Design) μέσω της υλοποίησης σχεδιαστικού έργου (Project-Based Learning for Design). Το μάθημα εστιάζει στην παραγωγή σχεδιαστικής γνώσης η οποία απαιτείται στα πρώτα στάδια της σχεδιαστικής διεργασίας και κυρίως στις φάσεις της Εννοιολογικής Σχεδίασης (conceptualisation phase).

Το μάθημα ασχολείται με την σχεδίαση για αειφόρα. Ζούμε σε μια εποχή που οι περιβαλλοντικές πιέσεις ενισχύουν την ανάγκη υπέρβασης των κοινωνικών και οικονομικών μοντέλων που αποτελούν την γενεσιουργό αίτια της υφιστάμενη κατάστασης. Η σχεδίαση παίζει βασικό ρολό στην δημιουργία αυτών των φαινομένων, αλλά ταυτόχρονα έχει την δυναμική να αποτελέσει εφαλτήριο για την μετάβαση προς την αειφόρο κοινωνία. Στα πλαίσια του μαθήματος οι φοιτητές θα έρθουν σε επαφή με διαφορετικές προσεγγίσεις της σχεδίασης για αειφόρια και θα πραγματοποιηθεί η γεφύρωση ανάμεσα σε αυτές τις μεθοδολογίες και άλλες αναδυόμενες εκφάνσεις τις σχεδίασης όπως η σχεδίαση υπηρεσιών και η ανοιχτή σχεδίαση (open design).

Στόχος του μαθήματος είναι να αναπτυχθεί η συζήτηση περί της ‘παράδοσης’ στην ερευνητική κοινότητα της αρχιτεκτονικής, όπου η έρευνα δεν νοείται τόσο ως μια υποκειμενική ή αντικειμενική πράξη, όσο ως μια δήλωση συμμετοχής σε μια παράδοση σκέψης. Το μάθημα ολοκληρώνεται σε δύο εξάμηνα. Στο 1ο εξάμηνο συζητείται το εννοιολογικό υπόβαθρο της έρευνας, εκκινώντας από τη σύγχρονη προβληματοθεσία στην αρχιτεκτονική και συνδέοντας την αρχιτεκτονική γνώση με την ευρύτερη επιστημονική γνώση και την κοινωνική παραγωγή. Στη συνέχεια συζητείται η κατασκευή των εννοιολογικών εργαλείων και σωμάτων έρευνας ως προς τις σύγχρονες ερευνητικές προθέσεις. Στο 2ο εξάμηνο η συζήτηση περί της κατασκευής των εννοιολογικών εργαλείων και σωμάτων έρευνας εμβαθύνει στην προβληματοθεσία που εκπορεύεται από τη διαδικασία σχεδιασμού και στα εργαλεία ελέγχου που αναπτύσσονται κατά τη διαδικασία σχεδιασμού. Το ακαδημαϊκό έτος 2014-15 παρακολουθούμε τη διατύπωση μιας προσέγγισης της έρευνας στην αρχιτεκτονική που αναφέρεται στο πρόβλημα της περιγραφής τεσσάρων αιώνων παραγωγής αρχιτεκτονικού χώρου. Στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης εντοπίζουμε τις βασικές έννοιες που συγκροτούν το συγκεκριμένο εννοιολογικό υπόβαθρό της, και βλέπουμε πώς αυτές οι έννοιες μπορούν να συγκροτήσουν τα μεθοδολογικά εργαλεία με βάση τα οποία μπορούν να αναπτυχθούν συγκεκριμένες ερευνητικές εργασίες. Σε αυτή την πορεία, οι σπουδαστές-σπουδάστριες θα κληθούν να σχολιάσουν τη λογική του προγράμματος και του εννοιολογικού εξοπλισμού του. Στόχος μας είναι να εντοπίσουμε και να αναλύσουμε τις παραδοχές που συνοδεύουν κάθε πρόγραμμα έρευνας, την εσωτερική συνοχή της ανάπτυξης και της ερωτηματοθεσίας της και τις πιθανές ενστάσεις που στηρίζονται σε εναλλακτικά παραδείγματα. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία των μαθημάτων στα δύο εξάμηνα, θα υποστηριχθεί και η διαδικασία εκπόνησης της διπλωματικής εργασίας των σπουδαστών/τριών. Η άσκηση του κάθε εξαμήνου θα έχει ως αντικείμενο τη σταδιακή προσέγγιση και τον ορισμό της διπλωματικής εργασίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η διπλωματική εργασία ουσιαστικά εκκινεί από την αρχή του προγράμματος. Πριν την τελική εκπόνησή της θα έχει συζητηθεί ως προς το εννοιολογικό της υπόβαθρο, τα μεθοδολογικά εργαλεία και τη συγκρότηση του σώματος της έρευνας και θα έχει συγκριθεί σε επίπεδο τάξης με τις υπόλοιπες διπλωματικές εργασίες.

Τα εργαστήρια σχεδίασης βιομηχανικών προϊόντων είναι ο τόπος όπου οι φοιτητές/ήτριες θα εργαστούν διεπιστημονικά, και εφαρμόζοντας τις θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις που έχουν αποκομίσει, θα συλλάβουν, θα αναλύσουν και θα εξελίξουν καινοτόμα και βιώσιμα βιομηχανικά προϊόντα και συστήματα. Προς αυτή την κατεύθυνση η επαγγελματική πρακτική και η θεωρία σχεδίασης συνδέονται σε μία διαδικασία σχεδίασης η οποία δίνει έμφαση τόσο στην μεθοδολογία όσο και στην ποιότητα του τελικού αποτελέσματος, ενώ τα θέματα των εργασιών είναι συχνά διαμορφωμένα σε συνεργασία με την βιομηχανία, αποσκοπώντας στην εξωστρέφεια και την σύνδεση του Πανεπιστημίου με την κοινωνία και την αγορά.