Το μάθημα "Προηγμένα Συστήματα Μεταφορών" ασχολείται με τα προηγμένα συστήματα μεταφορών (Advanced Transportation Systems) που αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για τη διαχείριση των μεταφορών και των τεχνολογιών της πληροφορίας σε συστήματα μαζικής μεταφοράς. Σκοπός των συστημάτων αυτών είναι η αύξηση της αποτελεσματικότητας των δραστηριοτήτων τους και η βελτίωση της ασφάλειας των μεταφορών.
|
Σκοπός του μαθήματος είναι η αφομοίωση εννοιών και συναρτήσεων (συνάρτηση ζήτησης και προσφοράς) των μεταφορών καθώς και η επίλυση ενός οδικού συστήματος (σε σειρά ή εν παραλλήλω) που βρίσκεται σε ισορροπία, με διάφορες μεθόδους (All-OR-Nothing, Capacity-Restraint, Λείανση, Incremental Assignment, Convex Combinations).
|
Τα Ευφυή Συστήματα Μεταφορών (ΕΣΜ) αποτελούν δυναμικό τομέα με έντονες αναπτυξιακές διαστάσεις, που συνδυάζει τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, παρέχοντας υψηλή προστιθέμενη αξία για τους χρήστες των μεταφορικών μέσων και καθιστώντας τις μεταφορές στο σύνολό τους πιο ασφαλείς, αποτελεσματικές και φιλικές προς το περιβάλλον.
|
Σκοπός του μαθήματος αυτού είναι η ανάλυση της της μεταφορικής ζήτησης καθώς και η κατανόηση της καμπύλης της. Περεταίρω αναλύεται η ελαστικότητα της ζήτησης και διατυπώνεται μαθηματικά η χρησιμότητα μέσω της συνάρτησης χρησιμότητας. Επίσης, παρουσιάζονται οι καμπύλες αδιαφορίας. Παρουσιάζεται η συνάρτηση χρησιμότητας ως εργαλείο επιλογής μεταφορικού μέσου, σε συνάρτηση των ανεξάρτητων μεταβλητών, κόστους και χρόνου. Τέλος, χρησιμοποιείται το μοντέλο LOGIT δύο τιμών ως εργαλείο για την εκτίμηση της συστηματικής χρησιμότητας μέσου.
|
Εδαφομηχανική
Εμμανουήλ Κίρτας - Προπτυχιακό -
(A-)
Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής (ΤΕ), ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας
Το μάθημα περιγράφει τις βασικές αρχές της Εδαφομηχανικής προσαρμοσμένες στις ανάγκες του προγράμματος σπουδών των Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ. Αναπτύσσονται μια σειρά από μεθοδολογίες και προσεγγίσεις για τον προσδιορισμό βασικών στοιχείων που αφορούν το έδαφος και τη θεμελίωση των κατασκευών, και πιο συγκεκριμένα τον προσδιορισμό των τάσεων στο έδαφος λόγω του ιδίου βάρους και των επιφορτίσεων, υπολογισμό της φέρουσας ικανότητας εδάφους και του επιτρεπόμενου φορτίου θεμελίου, προσδιορισμό των καθιζήσεων επιφανειακών θεμελίων και υπολογισμό των εδαφικών ωθήσεων και τοίχων αντιστήριξης.
|
Το μάθημα αποτελεί την συνέχεια των προηγούμενων σχεδιαστικών μαθημάτων, Τεχνικό Σχέδιο και Αρχιτεκτονικό & Οικοδομικό Σχέδιο, εμβαθύνει σε θέματα οικοδομικών επιλύσεων και επιλογών.
Διαπραγματεύεται τα εξής αντικείμενα:
Μονώσεις οριζόντιων & κατακόρυφων στοιχείων, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα του ΚΕΝΑΚ
Είδη δαπέδων και κριτήρια επιλογής
Είδη κουφωμάτων, επιλογή εξωτερικών κουφωμάτων, σύμφωνα με την λειτουργία του χώρου & τις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού
Επιλογή και επίλυση στέγης
Κατακόρυφες συνδέσεις: επιλογή θέσης και μορφής σκάλας, μεταρύθμιση κλίμακας
Ελαφριές κατασκευές: πατάρια
Τα παραπάνω αντικείμενα διδάσκονται στη θεωρία, ενώ στο σχεδιαστήριο οι ασκήσεις εμβαθύνουν σε θέματα αρχιτεκτονικής σχεδίασης (κατόψεις τομές αρχιτεκτονικών λεπρομερειών, κλ. 1:50- 1:20).
|
ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΤΑΝΤΟΣ - Προπτυχιακό -
(A-)
Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων Τ.Ε., ΤΕΙ Κρήτης
Το μάθημα πραγματεύεται στοιχεία τα οποία μπορούν να συνοψιστούν επιγραμματικά ως παρακάτω:
Εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές νομικό πλαίσιο προστασίας του περιβάλλοντος. Αειφορία. Φορείς διαχείρισης. Συμμετοχικές διαδικασίες στη διαχείριση φυσικού περιβάλλοντος.
Φυσικές, χημικές και βιοχημικές διεργασίες σε φυσικά συστήματα. Οικοσυστήματα. Θερμοκρασιακή στρωμάτωση νερού και ατμόσφαιρας. Αφομοιωτική ικανότητα λυμάτων των αποδεκτών. Εισαγωγή στα φαινόμενα της αποξυγόνωσης, του ευτροφισμού, της τοξικότητας και της μικροβιακής μόλυνσης. Μεταφορά ρύπων και στερεομεταφορά στο υδάτινο περιβάλλον. Η λεκάνης απορροής ως μονάδα διαχείρισης.
Ύδωρ. Βασικές αρχές σχεδιασμού και κατασκευής εγκαταστάσεων επεξεργασίας νερού. Τυπικό σύστημα επεξεργασίας νερού: κροκίδωση, καθίζηση, διύλιση, απολύμανση. Προχωρημένες μέθοδοι επεξεργασίας νερού: απόσταξη, ηλεκτροδιάλυση, μεμβράνες, ενεργός άνθρακας, αποσκλήρυνση, ιοντοανταλλαγή. Εσωτερικό και εξωτερικό υδραγωγείο. Δίκτυα διανομής ύδατος. Καλές πρακτικές στη διαχείριση των υδάτων. Υποβάθμιση υγροτροπικών συστημάτων.
Ατμοσφαιρική ρύπανση. Δυναμική της ατμόσφαιρας και διάχυση πλουμίων. Θερμοκρασιακή αναστροφή. Όρια ποιότητας της ατμόσφαιρας.
Ηχορύπανση. Κυκλοφοριακός θόρυβος. Ορθή τοποθέτηση κτηρίων σε σχέση με τις παρακείμενες οδούς. Αντιθορυβικά πετάσματα.
Συμβατικές πηγές ενέργειας. Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού.
Δομικά έργα και έργα υποδομής. Πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών. Εκπόνηση μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Υποβάθμιση εδαφικού υλικού. Τάσεις παγκόσμιου κλίματος. Δάση και κλιματική αλλαγή.
Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός και οργάνωση οικισμών. Αστικό πράσινο.
|
A. Ιστορία και εξέλιξη μέχρι σήμερα των διαφόρων τρόπων μόρφωσης, υπολογισμού και κατασκευής του φέροντα οργανισμού του κτιρίου και ειδικότερα :
- Της τεχνολογίας υλικών
- Του τρόπου κατασκευής
- Των προδιαγραφών, κανονισμών και γενικότερων αντιλήψεων όσον αφορά τις φέρουσες κατασκευές από:
· Οπλισμένο ή άοπλο σκυρόδεμα
· Τοιχοποιία ή θόλο
· Ξύλινες κατασκευές
· Σιδηρές κατασκευές
B. Παθολογία των κατασκευών ως άνω και τεχνολογίες εξυγίανσης και ειδικότερα στις περιπτώσεις :
- Διάβρωσης και αποσύνθεσης των υλικών ή μηχανικής απόπλυσης
- Χρόνιας συμπεριφοράς λαμβανομένων υπ’ όψη της κόπωσης, χρόνιων παραμορφώσεων
- Στατικής υποβάθμισης του συστήματος και
- Εξάντλησης της κυκλικής σταθερότητας
C. Κινηματική συμπεριφορά του κτιρίου
- Μακροσκοπικός έλεγχος της κινηματικής συμπεριφοράς του κτιρίου και εξαγωγή συμπερασμάτων
D. ΄Ελεγχος φέροντα οργανισμού σε υφιστάμενα κτίρια και ειδικότερα :
- Μη καταστροφικές μέθοδοι
- Εργαστηριακοί έλεγχοι
- Δοκιμαστικές φορτίσεις
Υπολογισμοί και έλεγχοι με τις μεθόδους της πλαστικής ανάλυσης ή της ελαστικής ανάλυσης με ανακατανομή
|
Κάθε κατασκευαστικό έργο (construction project) απαρτίζεται από μία ακολουθία μοναδικών, αλληλοσχετιζόμενων και σύνθετων δραστηριοτήτων (activities) που αποσκοπούν στην επίτευξη συγκεκριμένου τεχνικού σκοπού. Η εφαρμογή των επιστημονικών μεθόδων της διαχείρισης της κατασκευής (construction management) στον χρονικό και οικονομικό προγραμματισμό της υλοποίησης Τεχνικών Έργων προϋποθέτει τον ορθό προσδιορισμό του κόστους και της διάρκειας κάθε δραστηριότητας και των αναγκαίων πόρων για την υλοποίησή της. Έτσι, προκύπτει η ανάγκη της επιλογής της πλέον πρόσφορης μεθόδου κατασκευής της δραστηριότητας με χρήση κατάλληλου μηχανικού εξοπλισμού (construction equipment and methods) και της Λειτουργικής Ανάλυσής της (Operation Analysis).
Το μάθημα «Δομικές Μηχανές και Κατασκευαστικές Μέθοδοι» στοχεύει στην εξοικείωση με το γνωστικό αντικείμενο της Τεχνικής της Κατασκευής (Construction Engineering) μέσω:
1. της παρουσίασης βασικών δομικών μηχανημάτων και της λειτουργία τους.
2. της ανάπτυξης της μεθοδολογίας της Λειτουργικής Ανάλυσης και παραδειγμάτων εφαρμογής της.
3. της περιγραφής και της ανάλυσης μεθόδων κατασκευής απλών και σύνθετων έργων (γέφυρες, σήραγγες).
|
Καλωσορίσατε στο μάθημα "Αντισεισμική Τεχνολογία Ι". Μέσα στο πλαίσιο του μαθήματος θα παρουσιαστούν έννοιες όπως:
• Ελαστική σεισμική απόκριση μονοβαθμίων συστημάτων: Εξίσωση κίνησης – Ελεύθερες ταλαντώσεις – Απόσβεση – Σεισμική απόκριση – Φάσμα απόκρισης – Μορφές απεικόνισης φασμάτων – Επιρροή εδαφικών συνθηκών στη σεισμική συμπεριφορά.
• Ανελαστική σεισμική απόκριση μονοβαθμίων συστημάτων: Πλαστιμότητα – Συντελεστής συμπεριφοράς – Υπεραντοχή – Σχέσεις ¬qy-μ – Ανελαστικό φάσμα απόκρισης – Φάσμα σχεδιασμού – Αντισεισμικός σχεδιασμός (μέθοδος δυνάμεων).
• Σεισμική απόκριση πολυβαθμίων συστημάτων: Ανάλυση σε ιδιομορφές – Δυναμική φασματική μέθοδος – Απλοποιημένη φασματική μέθοδος – Σεισμική απόκριση συνεχών συστημάτων.
• Βασικές αρχές Ευρωκώδικα 8.
• Επίδειξη δυναμικής συμπεριφοράς σε μοντέλα.
|
