To μάθημα Συνεταιριστική Οικονομία απευθύνεται στους φοιτητές του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων & Τροφίμων. Σκοπός του μαθήματος είναι να εισάγει τους φοιτητές στην έννοια των συνεταιρισμών και να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα καθώς και τις διαφορές που εμφανίζουν με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις κεφαλαίου. Σε αυτή την κατεύθυνση παρουσιάσει τις αρχές λειτουργίας των συνεταιρισμών και τις αρχές της οικονομικής θεωρίας που βρίσκουν εφαρμογή στους συνεταιρισμούς. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στη νομοθεσία που διέπει τη λειτουργιά των συνεταιρισμών. Παρουσιάζεται επίσης η δομή των συνεταιρισμών στην Ελλάδα και οι εναλλακτικές μορφές οργάνωσης των συνεταιρισμών. Τέλος παρουσιάζεται η δυνατότητα ανάπτυξης του συνεταιριστικού μοντέλου επιχειρηματικότητας.

Με τη συμπλήρωση του μαθήματος αναμένεται ότι θα έχετε γνώση της θεωρίας και θα είστε εξοικειωμένοι με τεχνικές και μαθηματικά υποδείγματα ώστε να μπορείτε να παίρνετε γρήγορες και εμπεριστατωμένες αποφάσεις και να διαχειρίζεστε αποτελεσματικά ένα μεγάλο φάσμα επιχειρησιακών προβλημάτων. Επίσης θα είστε ικανοί να διερευνείτε, να εκφράζετε ποσοτικά και να αξιολογείτε μικρο-οικονομικά υποδείγματα για την ανάλυση αποφάσεων, κατανοώντας τη σχέση της περιγραφής της οικονομικής πραγματικότητας με το δέον γενέσθαι στην επιχείρηση Το μάθημα μπορεί να χωριστεί σε τέσσερις βασικές ενότητες: (α) Μαθηματικός Προγραμματισμός (β) Προγραμματισμός έργων (γ) Πολυκριτήρια Ανάλυση και (δ) Λήψη αποφάσεων υπό συνθήκες αβεβαιότητας, Για την κάθε ενότητα θα διδαχθείτε τις βασικές θεωρητικές έννοιες, θα εργαστείτε πάνω σε εφαρμοσμένα προβλήματα ενώ σε μερικές από αυτές θα εξοικειωθείτε με λογισμικό που διευκολύνει την επίλυση σχετικών προβλημάτων.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση να: • Έχει αποκτήσει γνώση των θεωρητικών και των μεθοδολογικών προσεγγίσεων στην μελέτη του αγροτικού χώρου • Έχει μιαν ολιστική και διεπιστημονική κατανόηση του κοινωνικού περιεχομένου του αγροτικού χώρου και της γεωργίας ως παραγωγικής δραστηριότητας • Αποκτήσει συγκριτική εικόνα διεθνών παραδειγμάτων τόσο του μετασχηματισμού της υπαίθρου όσο και έννοιας της ‘ νέας αγροτικότητας’ • Αξιοποιήσει τις θεωρητικές και μεθοδολογικές του γνώσεις για να κατανοήσει τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στον αγροτικό χώρο και να αποκτήσει την ικανότητα να συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων που χρήζουν αντιμετώπισης.

Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του αγροτικού πληθυσμού, η άμβλυνση των διαφορών μεταξύ πόλης και υπαίθρου με τα έργα υποδομής στην ύπαιθρο και την υιοθέτηση τεχνολογικών αλλαγών και καταναλωτικών προτύπων από τις αγροτικές κοινωνίες, η εκμηχάνιση της γεωργίας και η κινητικότητα του αγροτικού πληθυσμού είναι ορισμένες από τις εκφράσεις μιας αγροτικής αναδιάρθρωσης που έχουν επηρεάσει και επηρεάζουν τόσο τον αγροτικό χώρο όσο και την κοινωνία. Για χρόνια υπήρχε ισχυρή ταύτιση του αγροτικού χώρου με τη γεωργία. Σήμερα όμως ο αγροτικός χώρος από χώρος παραγωγής μετατρέπεται και σε χώρο κατανάλωσης εμπειριών, προιόντων και υπηρεσιών. Οι αγροτικές κοινωνίες σε ολόκληρη την Ευρώπη αναδεικνύουν και άλλες δραστηριότητες, και διεκδικήσεις και αντιμετωπίζουν ένα σύμπλεγμα προκλήσεων θέτοντας στο δημόσιο και επιστημονικό διάλογο μια σειρά ζητημάτων, τα οποία προσπαθεί να προσεγγίσει με κριτική σκέψη το μάθημα “Ειδικά Θέματα Αγροτικής Κοινωνιολογίας”. Βασικές θεματικές ενότητες και οι άξονες γύρω από τους οποίους αναδιπλώνεται το συγκεκριμένο μάθημα είναι: οι κοινωνικές συγκρούσεις για τους φυσικούς πόρους (με σύγκρουση διαφορετικών οικονομικών και ιδεολογικών συμφερόντων), οι συγκρούσεις για το αγροτικό βίωμα (και τις κοινωνικές αναπαραστάσεις του αγροτικού), οι νέες σχέσεις και κινητικότητες (ανθρώπων, προιόντων κλπ) μεταξύ πόλης-υπαίθρου, ζητήματα φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού στην ύπαιθρο αλλά και δυναμικές πρακτικές που αναδεικνύονται μέσα από δράσεις κοινωνικής καινοτομίας και νέα κοινωνικοοικονομικά μοντέλα αξιών και διακυβέρνησης και τέλος η ανάδυση της κοινωνίας της γνώσης και των δικτύων ως βασικά εργαλεία προσαρμογής των αγροτικών περιοχών και αγροτικών κοινωνιών στις σύγχρονες προκλήσεις.

Έννοιες, περιεχόμενο, χαρακτηριστικά, αρχές και στόχοι της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Μεθοδολογία, σχεδιασμός, ανάπτυξη και αξιολόγηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Παρουσίαση προγραμμάτων και αξιολόγηση δράσεων. Περιβάλλον και κοινωνία, οικονομία και περιβάλλον, προστασία περιβάλλοντος, αναπτυξιακή και περιβαλλοντική πολιτική, πολιτική και στρατηγική προστασίας του περιβάλλοντος ως εθνικό και διεθνές πρόβλημα. Διεπιστημονικές προσεγγίσεις περιβαλλοντικών θεμάτων.