Tα δελτία τηλεοπτικών ειδήσεων (περιγραφή κατηγοριών) Tο πρόβλημα του τηλεοπτικού χρόνου Eικόνα και λόγος: η τηλεόραση δεν είναι ραδιόφωνο με εικόνα ούτε βέβαια εφημερίδα H τηλεοπτική γραφή: παραδείγματα και ασκήσεις. O γραπτός και ο ζωντανός τηλεοπτικός λόγος H επιλογή των ειδήσεων για τη τηλεόραση: Γενικές αρχές. Tο πρόβλημα της παρουσίασης και οι τεχνικές της Tο τηλεοπτικό ρεπορτάζ και η σεναριοποίηση των θεμάτων Bασικές αρχές τηλεοπτικής (δημοσιογραφικής) δεοντολογίας Tηλεόραση και ομάδες πίεσης

Το σύστημα της πληροφόρησης. Η έννοια της διαμεσολάβησης. H ημερήσια διάταξη. Η διαχείριση της πληροφορίας και της γνώσης. Η διαφορά ανάμεσα στο γεγονός και στην είδηση. Τί είναι η εφημερίδα και τί περιοδικό. Οι εφημερίδες κατά την Αρχαιότητα και κατά τον Μεσαίωνα. Εφημερίδες στην Ευρώπη και στην Αμερική. Ο τοπικός Τύπος. Ενημερωτικές εφημερίδες και trash Τύπος. Η συμβολή του Τύπου στους εθνικούς διαφωτισμούς των βαλκανικών λαών. Προεπαναστατικες εφημερίδε ςεκδίδονται εκτός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο 20ος αιώνες στα Βαλκάνια. Η έκδοση ημερήσιων εφημερίδων στις βαλκανικές χώρες στις παραμονές του Α' Παγκόσμιου Πολέμου. Οι εφημερίδες μετατρέπονται σε σύγχρονες ενημερωτικές πηγές. Β' Παγκόσμιος Πόλεμος λογοκρισία. Χρήση της εφημερίδας για προπαγάνδα. Οι εφημερίδες των βαλκανικών κρατών στα χρόνια του κομμουνισμού. Οι δημοσιογράφοι. Η λογοκρισία. Η μία κομματική αλήθεια. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας (1948-1980). Τα μέσα ενημέρωσης μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Οι εφημερίδες στα βαλκανικά κράτη μετά την πτώση του κομμουνισμού (1989 κ.ε.). Οι νέες πολιτικές, οικονομικές, αθλητικές εφημερίδες. Τα συγκροτήματα του Τύπου και των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης. Πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Η ιστορία του ελληνικού Τύπου. Οι εφημερίδες στην ελληνική διασπορά. Ο Τύπος στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Οι εφημερίδες στην υπηρεσία των κομμάτων και των πολιτικών (19ος αι.). Ανάπτυξη του Τύπου (20ος αι.). Ο Τύπος αναπτύσσεται όταν υπάρχουν πολιτικές κρίσεις (Μεσοπόλεμος). Πλήρης έλεγχος των εφημερίδων στα χρόνια της Κατοχής. Ανάπτυξη των εφημερίδων μετά το 1950. Τα συγκροτήματα του Τύπου. Η περίοδος της Δικτατορίας. Οι εφημερίδες στη Θεσσαλονίκη, στη Μακεδονία και στη Θράκη στα χρόνια της γερμανικής και βουλγαρικής Κατοχής (1941-1944). Μια ιδιαίτερη περίπτωση. Ο Τύπος στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Η άνοδος και η πτώση της κυκλοφορίας των εφημερίδων. Πολλές εφημερίδες αλλά μικρές κυκλοφορίες. Τα χαρακτηριστικά του ελληνικού Τύπου. Οι οικονομικές, αθλητικές εφημερίδες. Τα πρακτορεία ειδήσεων. Τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων (REUTERS, ASSOCIATED PRESS, AFP, DPA, ITAR-TASS, BLOOMBERG). H οργάνωση και λειτουργία των πρακτορείων ειδήσεων. Το Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων και τα πρακτορεία ειδήσεων των βαλκανικών κρατών.

Το σεμινάριο «λειτουργία και εφαρμογές της πολιτιστικής διαχείρισης» θα προσπαθήσει να καλύψει έναν ευρύ κύκλο θεμάτων και ζητημάτων (οργάνωση και διοίκηση, στρατηγική, χρηματοδότηση και μάρκετινγκ) που σχετίζονται με την πολιτιστική διαχείριση στα πλαίσια λειτουργίας των σύγχρονων πολιτιστικών οργανισμών.

H τηλεόραση και το ραδιόφωνο στο όλο πλέγμα των μέσων επικοινωνίας. Στοιχεία της εξέλιξής τους. Tα χαρακτηριστικά του τηλεοπτικού και του ραδιοφωνικού λόγου ως υποδιαιρέσεως του δημοσιογραφικού. Τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παραγωγές. Είδη και κατηγορίες τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων. Εσωτερική διάρθρωση, λειτουργία, διεύθυνση και διοίκηση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών. Επιπλέον, στο πλαίσιο του μαθήματος εξετάζονται η παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων, η εσωτερική διάθρωση, τα τμήματα, η διοίκηση και η λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών. Βασικοί παράγοντες στην δημιουργία της τηλεοπτικής εικόνας (φωτισμός, εικόνα, κίνηση,σκηνογραφία, ήχος).

Το μέρος του μαθήματος που αφορά τη Δημοσιογραφία συνδυάζει τη θεωρητική διερεύνηση του ρόλου της δημοσιογραφίας στη σύγχρονη εποχή με την εξάσκηση επί θεμάτων δημοσιογραφικής πρακτικής. Η θεωρητική πτυχή του μαθήματος Δημοσιογραφία αποσκοπεί στην κατανόηση του ρόλου της στο σύγχρονο επικοινωνιακό περιβάλλον και των τρόπων με τους οποίους διαμεσολαβεί τις σχέσεις και τους θεσμούς της κοινωνίας. Όσον αφορά την πρακτική διάσταση του μαθήματος, οι φοιτητές εξοικειώνονται, μέσα από τη μελέτη παραδειγμάτων και την εξάσκηση μέσω εργασιών, με τις βασικές δημοσιογραφικές λειτουργίες της αναζήτησης, συγκέντρωσης και αξιολόγησης πληροφοριών, καθώς και της σύνθεσης και παρουσίασης των πληροφοριών με τη μορφή ειδήσεων.  Το μέρος του μαθήματος που αφορά το Δημόσιο Λόγο στέκεται, πρώτον, στην ελευθερία έκφρασης και τη σημασία της στη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του ατόμου και, δεύτερον, στη δημόσια έκφραση ως μορφή εξουσίας και επιβολής. Με δεδομένο ότι η απόλυτη εξουσία δεν είναι ανεκτή σε μια δημοκρατική κοινωνία, το θέμα που γεννάται ποιοι είναι οι μηχανισμοί ελέγχου της εξουσίας του δημόσιου λόγου, ώστε από την μία να είναι ελεύθερος και από την άλλη να μην είναι ανεξέλεγκτος. Η εκφορά του δημόσιου λόγου συνεπάγεται καθήκοντα και ευθύνες, με τα πρώτα να αφορούν το στάδιο της εκφοράς του, την προετοιμασία του και, οι δεύτερες, στις συνέπειες που έχουν για τον φορέα του.