ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Η διδασκαλία του μαθήματος στο πρώτο του μέρος (κεφάλαια 1-6) στοχεύει να δώσει στους φοιτητές τις γνώσεις και δεξιότητες κατανόησης των βασικών αρχών και μεθοδολογιών της Οικονομικής του Περιβάλλοντος. Η Οικονομική του Περιβάλλοντος ασχολείται με τη μελέτη της αλληλεπίδρασης της οικονομίας με το φυσικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα, ασχολείται με τη διατύπωση των συνθηκών για την άριστη χρήση των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος, θέτοντας ως περιορισμούς την εξάντληση των φυσικών πόρων, τη ρύπανση του περιβάλλοντος, και τη δυνατότητα διατήρησης της οικονομικής ανάπτυξης για τη σημερινή γενεά και τις μελλοντικές γενεές. Για την μεθοδική προσέγγιση του αντικειμένου της η Οικονομική του Περιβάλλοντος χρησιμοποιεί έννοιες και αναλυτικά εργαλεία της νεοκλασικής οικονομικής θεωρίας. Η Οικονομική του Περιβάλλοντος χρησιμοποιεί κυρίως έννοιες και εργαλεία από έναν από τους δύο κλάδους της νεοκλασική οικονομικής, εκείνον της Μικροοικονομικής Ανάλυσης, και λιγότερο έννοιες και εργαλεία από τον κλάδο της Μακροοικονομικής Ανάλυσης. Λαμβάνει επίσης υπόψη της και τις θεωρίες και τα αποτελέσματα των φυσικών επιστημών, κυρίως της οικολογίας. Για την οικονομική επιστήμη, το περιβάλλον είναι ένα σύνθετο περιουσιακό στοιχείο που προσφέρει πολύτιμους πόρους και ποικίλες υπηρεσίες στην κοινωνία. Συγκεκριμένα: Το περιβάλλον εφοδιάζει την οικονομία με πρώτες ύλες και ενέργεια, που χρησιμοποιούνται ως εισροές στην συνέχεια στη παραγωγική διαδικασία (μαζί με το κεφάλαιο και την εργασία) για την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών. Το περιβάλλον παρέχει στον άνθρωπο με άμεσο τρόπο, χωρίς δηλαδή τη διαμεσολάβηση της παραγωγικής διαδικασίας, υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και διατήρηση της ζωής, όπως ο ατμοσφαιρικός αέρας, οι κατάλληλες κλιματικές συνθήκες, υπηρεσίες αναψυχής, και υπηρεσίες πληροφοριών, όπως οι γενετικές πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ιατρική, κ.λπ. Τα αγαθά που προσφέρει το περιβάλλον στην παραγωγική διαδικασία, δηλαδή οι πρώτες ύλες και η ενέργεια, και ο μετασχηματισμός τους σε τελικά προϊόντα και υπηρεσίες, αποτελούν τα τμήματα ενός κύκλου που κλείνει με την επιστροφή των πρώτων υλών και της ενέργειας πίσω στο περιβάλλον ως απόβλητα από την παραγωγή και την κατανάλωση. Στο δεύτερο μέρος του μαθήματος (κεφάλαια 7-12) η διδασκαλία του στοχεύει να δώσει στους φοιτητές τις γνώσεις και δεξιότητες, ώστε να κατανοήσουν το γνωστικό αντικέιμενο της Περιφερειακής Ανάπτυξης. Δηλαδή της χωρικής διάστασης των οικονομικών δραστηριοτήτων, της μη ισόρροπης οικονομικής ανάπτυξης, των αιτιών δημιουργίας του Περιφερειακού Προβλήματος στην οικονομία, τις διάφορες θεωρίες χωρικής κατανομής των οικονομικών δραστηριοτήτων και περιφερειακής ανάπτυξης, τα διάφορα μέσα άσκησης περιφερειακής πολιτικής, την επίδραση της παγκοσμιοποίησης σε περιφερειακό και τοπικό οικονομικό επίπεδο.

Στόχοι Μαθήματος

Οι φοιτητές θα μάθουν την εφαρμογή της οικονομικής επιστήμης σε θέματα περιβάλλοντος και περιφερειακής ανάπτυξης.

Προαπαιτούμενες Γνώσεις

-

Περιεχόμενα

Η διδασκαλία του μαθήματος στο πρώτο του μέρος (κεφάλαια 1-6) στοχεύει να δώσει στους φοιτητές τις γνώσεις και δεξιότητες κατανόησης των βασικών αρχών και μεθοδολογιών της Οικονομικής του Περιβάλλοντος.  Η  Οικονομική  του  Περιβάλλοντος  ασχολείται  με  τη  μελέτη  της αλληλεπίδρασης της οικονομίας με το φυσικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα, ασχολείται με τη διατύπωση των συνθηκών για την άριστη χρήση των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος, θέτοντας ως περιορισμούς την εξάντληση των φυσικών πόρων, τη ρύπανση του περιβάλλοντος, και τη δυνατότητα διατήρησης της οικονομικής ανάπτυξης για τη σημερινή γενεά και τις μελλοντικές γενεές. Για την μεθοδική προσέγγιση του αντικειμένου της η Οικονομική του Περιβάλλοντος χρησιμοποιεί έννοιες και αναλυτικά εργαλεία της νεοκλασικής οικονομικής θεωρίας. Η Οικονομική του Περιβάλλοντος χρησιμοποιεί κυρίως έννοιες και εργαλεία από έναν από τους δύο κλάδους της νεοκλασική οικονομικής, εκείνον της Μικροοικονομικής Ανάλυσης, και λιγότερο έννοιες και εργαλεία από τον κλάδο της Μακροοικονομικής Ανάλυσης. Λαμβάνει επίσης υπόψη της και τις θεωρίες και τα αποτελέσματα των φυσικών επιστημών, κυρίως της οικολογίας.  Για την οικονομική επιστήμη, το περιβάλλον είναι ένα σύνθετο περιουσιακό στοιχείο που προσφέρει πολύτιμους πόρους και ποικίλες υπηρεσίες στην κοινωνία. Συγκεκριμένα: Το περιβάλλον εφοδιάζει την οικονομία με πρώτες ύλες και ενέργεια, που χρησιμοποιούνται ως εισροές στην συνέχεια στη παραγωγική διαδικασία  (μαζί με το κεφάλαιο και την εργασία) για την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών. Το περιβάλλον παρέχει στον άνθρωπο με άμεσο τρόπο, χωρίς δηλαδή τη διαμεσολάβηση της παραγωγικής διαδικασίας,  υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και διατήρηση της  ζωής, όπως ο  ατμοσφαιρικός  αέρας,  οι κατάλληλες  κλιματικές  συνθήκες, υπηρεσίες αναψυχής, και υπηρεσίες πληροφοριών, όπως οι γενετικές πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ιατρική, κ.λπ. Τα αγαθά που προσφέρει το περιβάλλον στην παραγωγική διαδικασία, δηλαδή οι πρώτες ύλες και η ενέργεια, και ο μετασχηματισμός τους  σε τελικά προϊόντα και υπηρεσίες, αποτελούν τα τμήματα ενός κύκλου που κλείνει με την επιστροφή των πρώτων υλών και της ενέργειας πίσω στο περιβάλλον ως απόβλητα από την παραγωγή και την κατανάλωση. Στο δεύτερο μέρος του μαθήματος (κεφάλαια 7-12) η διδασκαλία του στοχεύει να δώσει στους φοιτητές τις γνώσεις και δεξιότητες, ώστε να κατανοήσουν το γνωστικό αντικέιμενο της Περιφερειακής Ανάπτυξης. Δηλαδή της χωρικής διάστασης των οικονομικών δραστηριοτήτων, της μη ισόρροπης οικονομικής ανάπτυξης, των αιτιών δημιουργίας του Περιφερειακού Προβλήματος στην οικονομία, τις διάφορες θεωρίες χωρικής κατανομής των οικονομικών δραστηριοτήτων και περιφερειακής ανάπτυξης, τα διάφορα μέσα άσκησης περιφερειακής πολιτικής, την επίδραση της παγκοσμιοποίησης σε περιφερειακό και τοπικό οικονομικό επίπεδο.